Soms zit het mee.......

maar soms ook niet.

Vsnmorgen vroeg vertrokken uit Rome. Kwartier lopen naar de metro en al aardig warm daar. Naar het treinstation waar we de trein naar de luchthaven gaan nemen. Blijkt het een firstclass only trein te zijn, waar we met onze europas niet in mogen. Terug de hal in en kaartjes gekocht. Trein later genomen, maar deze trein rijdt zo tergend langzaam dat we vrezen te laat te komen.

Rennen dan maar, want we hebben nog maar 45 minuten om de balies te zoeken, bagage af televeren en inchecken. En dat met volle bepakking. Het lukt maar net, al wordt er wel bedenkrlijk gekeken en worden we gewaarschuwd dat we erg laat zijn. Doorhollen dan maar naar de gate. Bij de douba controle staat een flinke rij en halverwege besluiten we om brutaaal naar de priority lane te gaan. Smile, can we ckeck in here please? Dat helpt en we rennen door, zo de bus naar het vliegtuig in.

Waar we vervolgens een half uur stilstaat voor we opstijgen pfffff.

Vlucht gaat verder prima en ruim anderhalf uur later landen we in Dubrovnik voor ons nieuwe avontuur. Rugzakken ophalen…….maar helaas, alleen de rugzak van Geert verschijnt.
Dus formulier invullen, bus naar Dubrovnik-city en afwachten maar…….
 Bij het lokale busstation gaat het weer mis, nog niet gewend aan het kroatische geld belalen we met een briefje van 200 en de juffrouw schreeuwt meteen dat we met 20 betaald hebben en dat we naar bus 1 moeten. Ze zwaait nog een paar keer met een briefje van 20 en dat is het dan. Verbouwereerd staan we bij de bus.

Wordt vervolgd